🔸آموزش در حصار ترس – نگرانیها درباره تفاهمنامه بین نیروی انتظامی و آموزش و پرورش
امضای تفاهمنامهای با عنوان «همکاری آموزشی، اجتماعی و فرهنگی» بین نیروی انتظامی و وزارت آموزشوپرورش، نگرانیهای جدی میان فعالان حقوق کودک ایجاد کرده است. این اقدام برخلاف نقش مدرسه به عنوان محیطی امن برای کودکان است و آثار روانی و اجتماعی نگرانکنندهای دارد.
ایرادات وارده به به این تفاهمنامه
۱. نقض اصل حاکمیت آموزشی طبق اصل ۳۰ قانون اساسی، آموزش باید تحت نظر وزارت آموزشوپرورش و نهادهای تخصصی باشد. ورود نیروهای امنیتی به این حوزه، ناقض حریم آموزشی و قانون است. آییننامههای شورای عالی آموزشوپرورش نیز استفاده از تنبیه و حضور غیرتخصصی را ممنوع کردهاند.
۲. نقض تعهدات بینالمللی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک، دولتها موظف به تضمین مصلحت عالیه کودک و آموزش رایگان و ایمن هستند. ورود نیروهای انتظامی، فضای آموزشی را از امنیت و آزادی تهی میکند.
۳. تعارض با قوانین ملی حمایت از کودک قانون حمایت از کودکان (مصوب ۱۳۹۹) تأکید دارد هر اقدامی که سلامت جسمی و روانی کودک را تهدید کند ممنوع است. دخالت نیروی انتظامی در امور آموزشی مغایر با این قانون است.
۴. تجربههای ناموفق گذشته مطالعات نشان میدهد حضور نیروهای انتظامی در مدارس منجر به ترس، بیاعتمادی و آسیبهای روانی بلندمدت در کودکان میشود. همچنین این نیروها تخصص لازم برای ارائه خدمات تربیتی و مشاورهای را ندارند.
با توجه به موارد فوق، این تفاهمنامه: برخلاف قوانین داخلی و تعهدات بینالمللی است؛
باید فوراً لغو شود؛
آموزش باید به متخصصان تعلیم و تربیت سپرده شود؛
به جای حضور نیروی انتظامی، از مشاوران و روانشناسان آموزشوپرورش استفاده شود. ایجاد فضایی امن، آزاد و متناسب با حقوق کودکان، حق مسلم همه کودکان است!
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!