بنام خداوند جان و خرد

رئیس جمهور محترم

جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان

باسلام

در پاسخ به اعلام فراخوان رییس دفتر محترم حضرتعالی به سازمان‌های مردم‌نهاد برای مشارکت و اظهارنظر درباره انتخاب اعضای کابینه و مدیران ارشد دولت چهاردهم، ضمن استقبال از چنین رویکردهای مشارکت طلبانه، ما جمعی از سازمان‌های غیر دولتی حوزه اجتماعی، بصورت کوتاه  و فهرست وار، مواضع و دیدگاه‌هایمان درباره انتخاب وزرای حوزه اجتماعی و سیاست‌های دارای اولویت در این حوزه را  تقدیم حضور می کنیم و قبل از هر چیز این نکته را یاد آور می‌شویم که کاهش آسیب‌های اجتماعی،  بدون توجه به ریشه‌های به وجود آورنده آن، کارآمد نیست. و توجه حضرتعالی و همکارانتان را براین نکته معطوف می نماییم که  بر اساس پژوهش‌های قابل اتکایی که مرکز پژوهش‌های مجلس نیز آن را تایید می‌کند قریب به ۳۰ درصد از جمعیت ایران با فقر مطلق دست به گریبانند. این به معنای آن است که درآمد آنها کفاف  معیشت، بهداشت، آموزش و تامین مسکن مناسب  را برای آنان  نمی‌دهد.

در چنین وضعیتی،  قطعا” نمی‌توان بدون داشتن  سیاست‌های اجتماعی جامعه محور  و دقیق ، انتظار بهبود وضعیت  و برون رفت از شرایط موجود را داشت.

– توصیه‌ها

۱.وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیازمند وزیری است که  وجه اجتماعی وزارتخانه را در مقابل وجه اقتصادی آن (شرکت‌های شستا و…)، را پر رنگ تر ببیند و بجای درگیر شدن مدیران در حوزه های اقتصادی(مانند حداقل دو دوره پیشین) تمرکز آنها بر حل مسایل اجتماعی معطوف باشد.

متاسفانه اکنون خبرهایی به گوش می‌رسد که نشان‌ می‌دهد جاذبه‌های اقتصادی وزارت رفاه موجب شده تا گروه‌های ذینفع در اندیشه معرفی گزینه‌هایی باشند که منافع آنها را تامین می‌کند.

۲. وزیر رفاه دولت چهاردهم باید در راستای تحقق شعار محوری حضرتعالی  مبنی بر شنیدن صدای بی‌صدایان، به پیچیدگی  مسایل در حوزه اجتماعی آشنا باشد. ایشان باید به شنیدن صدای گروه‌های فرودست و گروه‌های بی‌صدا متعهد باشد. وضعیت بغرنج کودکان در شرایط دشوار، زنان سرپرست خانوار، افراد دارای معلولیت و حاشیه‌نشینان نشان می‌دهد که  بال اجتماعی این وزارتخانه نیازمند اجرای سیاست‌های تامین اجتماعی چندلایه و کارآمد است. و باید عمیقا” باور داشته باشد که  رویکرد خیریه‌ای به مسایل اجتماعی دیگر کارایی ندارد و وزیر و همکارانش باید به طراحی و اجرای سیاست‌های هوشمندانه و کارآمدی پایبند باشند که بتواند شرایط را به نفع تهیدستان ارتقاء بخشد .

۳. نگاه امنیتی به سازمان‌های مردم‌نهاد در سال‌های گذشته موجب تضعیف  ظرفیت های جامعه مدنی شده است. وزیر رفاه و روسای سازمان‌هایی چون بهزیستی باید کسانی باشند که اساسا سابقه اجتماعی داشته باشند و نه امنیتی و بالتبع به نقش و اهمیت حضور ، پویایی و بالندگی سازمان‌های مردم‌نهاد باور داشته باشند و در عمل زمینه فعالیت آنها را مهیا کنند. بدیهی است که منظور از آزادی فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد ،  ایجاد تشکل‌های دولت ساخته نیست. چرا که تجربیات سالهای گذشته، به خوبی  ثابت نموده است که  اقدامات اینچنینی ، به  ایجاد آشفتگی در این حوزه  و کاهش اثرگذاری نهادهای مدنی منجر شده است.

۴. بدنه کارشناسی سازمان‌های تامین اجتماعی و بهزیستی کشور در سالهای گذشته،  تحت تاثیر حضور مدیران «سیاست‌زده»  به شدت تضعیف شده است. آقای پزشکیان! سازمان بهزیستی کشور محل کارآموزی مدیران کم‌تجربه نیست. کسی که یک روز در سازمان بهزیستی کار نکرده نمی‌تواند برای بهبود وضعیت موجود اقدامی کند. معاونت رفاه وزارتخانه، محل اجرای طرح‌های تقلیل‌گرایانه و خیریه‌ای نیست. تاکید می‌کنیم که اگر قرار است به برخی احزاب سهمی داده شود لطفا سازمان‌های اجتماعی را از این قاعده مستثنا کرده و ملاک انتساب افراد در آنها، صرفا” دانش، درد آشنایی و قابلیتهای مدیریتی آنها باشد

–  درخواست ها:

۱.انتظار داریم نمایندگان سازمان‌های مردم‌نهاد در جریان انتخاب وزیر رفاه و سازمان‌هایی چون بهزیستی و تامین اجتماعی نقش جدی و واقعی داشته باشند. بدیهی است که دعوت میان بر  از برخی افراد،  بدون طی شدن فرایندی شفاف ،  به معنای مشارکت دادن واقعی سازمان‌های مردم‌نهاد نیست.

۲. انتظار داریم برای بازگشت کودکان بازمانده از تحصیل به مدارس و حذف کار کودکان(با اولویت حذف کار کودکان در مشاغل زیان بار، همچون زباله گردی)، اجرای قانون حمایت از معلولان و قوانین مرتبط با گروه‌های فاقد قدرت، سیاستی اثر بخش در پیش بگیرید. .

۳. انتظار داریم از اجرای سیاست‌های یکسویه و تهاجمی درباره مهاجران ساکن ایران پرهیز شود و به جای آن، با درک فرصت‌ها و تهدیدهای حضور مهاجران و پناهندگان، سیاست های ایجابی طراحی شود که آنان به عنوان یک واقعیت موجود پذیرفته شوند.

۴. انتظار داریم برای نخستین‌بار برای وزارت رفاه، معاونت رفاه، سازمان بهزیستی، سازمان تامین اجتماعی و… مدیرانی انتخاب شوند که با ساختار این سازمان‌ها آشنایی کامل داشته باشند و نخواهند تازه یک سال و بیشتر را صرف کارآموزی کنند.

۵. انتظار داریم وزیر آینده رفاه در اولین فرصت معاونت رفاه وزارتخانه را که در دولت سیزدهم بامعاونتی دیگر ادغام شد؛ دوباره احیا کرده و اجازه ندهد رویکرد رفاهی زیر سایه سیاست‌های اقتصادی تضعیف شوند.

۶. انتظار داریم وزیر آینده رفاه و روسای سازمان‌های تامین اجتماعی و بهزیستی به وضعیت بغرنج زنان سرپرست خانوار، نرخ پایین مشارکت اقتصادی زنان، زنان در حاشیه مانده و… بی‌توجه نباشند.

در پایان براین نکته تاکید می‌کنیم که  پایبندی به آزادی‌ها و  حقوق اساسی  پیش‌بینی شده در قانون اساسی و پیمان‌نامه حقوق کودک که جمهوری اسلامی ایران نیز آن را پذیرفته، از سوی همه‌ی اعضای دولت و تلاش ایشان برای پاسخگویی مناسب به مطالبات شهروندان مورد تاکید سازمانهای مردم نهاد است.

حق تشکل‌یابی و  تشکیل تشکل‌های صنفی – مدنی مستقل و خودجوش،  برای تمام گروه‌های اجتماعی‌، از پیش‌نیازهای بسیار ضروری برای بسط و توسعه‌ مردمسالاری، ایجاد موازنه در جامعه، ایجاد تعلق خاطر میان اقشار و استقرار عدالت اجتماعی است.  از این رو از رییس جمهور محترم انتظار داریم علیرغم  مشکلات عدیده‌ای که ممکن است با آن موجه شوند، همواره خود و همکارانشان  را به  اجرای کامل قانون اساسی و  تامین حقوق بنیادین ذکر شده در آن ملزم بدانند.

۱-انجمن حمایت از کودکان کار

۲-انجمن یاری کودکان در معرض خطر

۳-موسسه توانمندسازی ندای ماندگار دروازه‌غار

۴-بنیاد مهرتاک

۵-موسسه توانمندسازی مهر و ماه

۶-قشم جزیره‌ای برای کودکان

۷-موسسه یاریگران کودکان کار پویا

۸-گروه تلاشگران یاری همدل

۹-موسسه کودکان سرزمین من

۱۰-انجمن حمایت از حقوق کودکان

۱۱-انجمن پویا

۱۲-موسسه خیریه مهرآفرین پناه عصر

۱۳-گروه فرهنگی اجتماعی کیانا

۱۴-موسسه توسعه و توان افزایی کنش‌گران اجتماعی ( زاهدان)

۱۵-انجمن حامیان کودکان کار و خیابان

۱۶-موسسه شکوفایی استعداد‌های کودکان(شکوفا)

۱۷-موسسه تاک سرزمین من

۱۸-موسسه انسان دشواری وظیفه

۱۹-موسسه حمایتی درختِ کوچک زندگی

۲۰-موسسه حمایتی خانه مهر کودکان

۲۱-موسسه خیریه ارتقای کیفیت زندگی زنان آتنا