کودکی مفهومی است که تعاریف متنوعی در چارچوب رویکردهای مختلف نظری و ارزشی به خود می‌پذیرد؛ در برخی نگاه‌ها کودکی با مختصات جسمی سنجیده می‌شود و در برخی موارد با قدرت روانی و توان مدیریت خود و روابط اجتماعی. از برخی مناظر کودکی دوره‌ای ارزشمند است که باید به طور مستقل مورد توجه قرار گیرد و اقتضائات خاص آن رعایت شود و از برخی مناظر دیگر صرفا دوره‌ای پیشینی است برای رسیدن به مرحله‌ی اصلی زندگی و بنابراین عبور از آن ارزشمند است و نه تلاش برای حفظ آن تا مدت تعریف شده. در بسترهای فرهنگی مختلف غلبه با هرکدام از این رویکردها که باشد وضعیت عینی زندگی کودکانی که در چنان بستری متولد شده و مراحل جامعه‌پذیری را پشت سر می‎گذارند متأثر می‌شود. با این همه در دوران مدرن و با گسترش امکانات ارتباطی میان جوامع و فرهنگ‌های مختلف و به خصوص در سال‌های اخیر با رواج و استفاده فزاینده‌ی انسان‌های مختلف از وسایل ارتباط جمعی که مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و امکان تبادل فرهنگی و تقریب ایده‌ها را فراهم نموده‌است تعریف نسبتاً مشترکی از مفاهیم مختلف از جمله کودکی در حال شکل‌گیری است. نگاهی که کودکی را موضوعی محل تأمل می‌داند و به حقوق کودکان به مثابه مسئله‌ای انسانی که ضرورتاً باید در قوانین جوامع مختلف مورد توجه قرار گیرد می پردازد. در چنین بستری است که روزی به عنوان روز جهانی کودک تعریف می‌شود که بدین وسیله مسئله‌ی کودکی و اقتضائات آن در معرض توجه جهانی قرار گیرد.
امسال روزجهانی کودک در حالی گذشت که کودکان بسیاری هنوز در معرض جنگ و آسیب‌های فراوان ناشی از آن هستند. کودکان بسیاری در سراسر جهان از کار اجباری رنج می‌برند و بسیاری دیگر از آن‌ها از حق تحصیل محرومند و برخی دیگر مجبورند که به سرعت کودکی را پشت سر گذاشته و در نقش همسر و والد و غیره در شبکه‌ی روابط اجتماعی وارد شوند.

موسسه‌ی توانمندسازی مهرو ماه بر مبنای نگاهی که کودکی را حق کودکان می داند در سال‌های گذشته همه‌ی تلاش خود را به کار برده‌است که تا حد توان نگذارد که کودکان به واسطه نداشتن اوراق هویتی از حق تحصیل محروم شوند، به واسطه‌ی نداشتن توان اقتصادی از مهارت‌آموزی‌های اجتماعی و کسب توانمندی‌های روانی محروم شوند و به واسطه‌ی فقر فرهنگی به اجبار کودکی را به سرعت پشت سر گذاشته و نقش‌های اجتماعی بزرگسالان را ایفا کنند. روشن است که تلاش‌های کنشگران مدنی زمانی به تغییرات اجتماعی پایدار منجر خواهد شد که ساختار سیاسی ضرورت آن‌ها را بپذیرد و ادبیات چنان مطالباتی در رایزنی‌های انجام شونده در نهادهای قدرت راه یافته و به وضع قوانین قابل اجرا و پیگیری با تعیین مجازات‌های رسمی برای بازدارندگی از تضییع حقوق کودکان منجر شود. تا آن روز که مواجهه‌ی نهادهای قدرت با کودکان کار تنها به حل صورت مسئله و جمع‌آوری آن‌ها از عرصه‌ی عمومی محدود نشود، کودک همسری محو شود و همه کودکان به واسطه کودک بودنشان و فارغ از مرزبندی‌های جغرافیایی و سیاسی حق تحصیل و زندگی در صلح و امنیت داشته باشند، مهرو ماه دوشادوش دیگر کنشگران مدنی به تلاش‌های فرهنگی و اجتماعی خود مجدانه ادامه خواهد داد.

به امید روزی که حقوق هیچ کودکی پایمال نشود.