دنیا بار دیگر بوی خون گرفته است. یک‌سو بی‌کفایتی دولتمردان باعث شده زلزله سرپناه بی‌پناه‌ترین انسان‌ها را بر سرشان آوار کند و داغ‌های بزرگ بار دیگر بر دل مردم کشور همسایه مان بنشاند.
سوی دیگر اما این انسان‌ها هستند که بر روی هم آتش گشوده‌اند و آمار مرگ‌های روزانه را با افتخار اعلام می‌کنند. این روزها جان انسان‌ها در این گوشه دنیا بی‌ارزش‌تر از گذشته شده است.
در این هیاهو قربانیان اصلی کودکان هستند. کودکانی که نه معنای جنگ را می‌دانند و نه معنای نابودی خانه و کاشانه. کودکانی که تنها جرم‌شان چشم گشودن در گوشه‌ای از دنیاست که مرگ کسب و کار روزانه‌اش شده است.
کودکانی که دیدن مرگ برایشان سهل‌تر از بازی کردن و کودکی کردن شده است.
ما در موسسه مهروماه جنگ و درگیری و کشتار مردم بیگناه ازجمله کودکان را از هر دو طرف محکوم می‌کنیم با این وجود نمی‌توان بر تاریخ خونبار این درگیری‌ها نیز چشم بست.
امید داریم مردم فلسطین که سالهاست جنگ و کشتار بیرحمانه را تجربه می کنند با پشتیبانی حامیان صلح در جهان بتوانند از طریق مذاکره به توافقی عادلانه و انسانی برسند و قطع‌نامه‌های سازمان ملل در مورد هر دو طرف اجرا شود.
علاوه بر این، نباید اجازه دهیم اخبار فاجعه زلزله سهمگین افغانستان نیز در این گیر و دار فراموش شود و لازم است فعالیت‌های بین‌المللی برای کمک‌رسانی به مردم افغانستان هرچه گسترده‌تر شود.
دنیا این روزها بیش از همیشه نیاز دارد به صلح و همدلی بیاندیشد، صلحی نه تنها بین دولت‌ها و دولتمردان که صلح میان ملت‌ها و مردم فارغ از هرگونه رنگ و نژاد و ملیت.
