افخم صباغ؛ بنیان‌گذار و عضو هیئت امنای مؤسسه مهر و ماه: براساس تعریف رسمی پیمان‌نامه حقوق کودک، هر نوع فعالیتی برای کودکان که مخل رشد جسمی، روانی و بهزیستی آنان و مانع انجام تکالیف آموزشی و پرورشی شود، کار کودک محسوب می‌شود. تضمین حقوق کودکان بر عهده دولت‌های امضاکننده پیمان‌نامه است. ایران از جمله امضاکنندگان پیمان‌نامه بوده و ملزم به تأمین حقوق کودکان در همه ابعاد آن است.
موضوع کار کودک در ایران پدیده‌ای چندوجهی و متأثر از عواملی در سطوح مختلف است که برای پایان‌دادن به آن، نیاز به بررسی همه عوامل در ابعاد مختلف آن است.
عمده‌ترین اشکال کار کودک و بهره‌کشی از کودکان را می‌توان در جوامع روستایی و شهری به صورت کار در مزارع و کشتزارها، پادویی و شاگردی، کار در کارگاه‌ها، کار خانگی و یا کار در خیابان مانند دست‌فروشی، جمع‌آوری ضایعات، شست‌وشوی اتومیبل، باربری و… تعریف کرد.
پایان‌دادن به کار کودکان شدنی و امکان‌پذیر است اگر برای آن عزمی جدی توأم با مسئولیت‌پذیری در میان مسئولان و مشارکت مردمی و همراهی جامعه مدنی باشد. این مهم میسر نمی‌شود مگر با برنامه‌ریزی دقیق بر اساس شناخت کامل موضوع در همه ابعاد آن، چه به لحاظ ریشه‌های کار کودک و پیامدهای آن و بررسی دلایل شکست طرح‌های گذشته دولتی و استفاده از تجارب موفق جامعه مدنی و در کنار آن الگوگرفتن از تجارب کشورهایی که در کاهش کار کودک موفقیت‌هایی داشته‌اند.
گزارش کامل را در روزنامه شرق بخوانید
