بیانیه های سال ۱۳۹۶

روز جهانی زن

شاید پاسخ به این پرسش که «می خواهید چه تغییری در فضای جامعه ایران ایجاد کنید؟»، برای فعالان حوزه زنان، سوال دشواری نباشد. فعالان این حوزه، چه کسانی که به طور عینی و ملموس، در قالب سمن هاو خیریه ها وارد خدمات رسانی به زنان شدند و چه کسانی که در قالب تولید فکر و محتوا فعالیت می کنند، به ایجاد تغییر مثبت و بهبود شرایط زندگی و کارِ گروه های متنوع و متفاوتِ زنان امیدوارند. امید به بهبود شرایط زنان، اگرچه تاریخ و جغرافیایی مفصل و طولانی دارد و متحمل فراز و نشیب های بسیار شده، اما از آن حیث که هنوز اموری را به فعلیت نرسانده و کارهای نکرده بسیاری باقی مانده، همچنان زنده و الهام بخش است.
هشت مارس، روز جهانی «زنان» است. زنانی که تحصیلات دانشگاهی دارند و کار می کنند یا بیکارند، زنانی که بی سوادند و در فقر روزگار می گذرانند، زنانی که خشونت خانگی را به طور روزمره تحمل می کنند، زنانی که به هر دلیلی سرپرست خانواده شده اند و درآمدی ندارند، زنان سالمندی که طرد شدند، زنانی که به دینی غیر از دین رسمی کشور باور دارند و قومیتی غیر از قومیت اکثریت جامعه دارند و زنانی که ملیتی طرد شده دارند. هشت مارس روز همه زنان است. زنانی که جنسیت شان در ترکیب با عوامل دیگری همچون طبقه، سن، دین، قومیت و غیره به تشدید نابرابری ها منجر شده است. توجه و شناساییِ این عواملِ محرومیت و اولویت بندی آنها، برای جامعه ای که امیدش رفع بی عدالتی جنسیتی است، ضروری است.
در ایران سازمان های مردم نهاد بیش از یک دهه است که تلاش های موثری در رساندن صدا و مطالبات اقشار فرودست جامعه و به ویژه زنان به سطوح بالاتر تصمیم گیری و سیاستگذاری داشتند. فقر و آسیب های اجتماعی در جامعه امروز ما اگرچه به دلیل فرايندهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسیِ مشتركی است كه همه اقشار و طبقات پايين اجتماع را از دسترسی به شرايط مناسب زندگی محروم می سازد، اما به جرات می توان ادعا کرد فقر، جنسیت زده است و زنان را بیش از مردان متاثر می کند. دقیقا به همین دلیل است که گروهِ هدف بسیاری از سازمان های مردم نهاد چه در ایران و چه در جهان، زنان هستند. از اهداف سمن های فعال در زمینه زنان، مدیریت آسیب های اجتماعی در جهت کاستن از حجم و اشکالِ متنوع و مخرب آنهاست.
یکی از نقاط درخشان و امیدواری برای بهبود وضعیت زنان و به طور مشخص زنان در معرض آسیب، سمن ها هستند که توجه بخش های دولتی به نقش آنها در رده های تصمیم گیری و اجرا، قطعاً تعاملی برد-برد است که ضمن چابک تر ساختن بدنه دولت، مشارکت مردمی را از طریق شبکه های اجتماعی مردم نهاد در روند کاستن از آسیب های اجتماعی، گامی به تحقق نزدیک تر می سازد.

روز جهانی محو خشونت علیه زنان

«نه» به انواع خشونت علیه زنان

25 نوامبر، «روز جهانی محو خشونت علیه زنان» است. مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۹ این روز  را به‌عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان  تعیین کرد و از دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای غیردولتی (NGO) خواست تا در این روز با ترتیب دادن برنامه‌هایی به رشد آگاهی زنان در این زمینه و مبارزه با خشونت علیه زنان کمک کنند.

سازمان ملل خشونت علیه زنان را به‌عنوان یکی از عمده‌ترین مشکلاتی که سلامتی جامعه را به خطر می‌اندازد، می‌شناسد و همچنین آن را از موارد نقض حقوق بشر به‌‌شمار می‌آورد.

خشونت جنسی، خشونت جنسی غیر تماسی، خشونت کلامی، تجاوز، تن‌فروشی اجباری، بارداری اجباری، ختنه دختران، خریدوفروش زنان و دختران، خشونت علیه زنان کارمند و مستخدمین زن، خشونت‌های ناشی از جنگ، خشونت در زندان، تجاوزهای سیستماتیک، خشونت نگاهی و رفتاری وخشونت سیاسی از انواع خشونت‌هایی‌ است که بر زنان اعمال می‌شود.

آثار خشونت فیزیکی (معمولاً) قابل مشاهده است اما در مقابل، خشونت‌هایی وجود دارد که آثار مخرب آنها به چشم نمی‌آید اما تحملشان بسیار دشوار است؛ مانند: دروغ گفتن؛ نفقه ندادن؛ به خواسته‌های زن بی‌توجه بودن؛ چشم‌چرانی؛ تعدد زوجات؛ انتقاد کردن به طور مداوم؛ توهین، تحقیر و مقایسه کردن؛ جدا کردن زن از کودکانش، دوستان و فامیل؛ پرخاش کردن؛ وادار کردن زن به ترک خانه؛ تهمت زدن؛ وادار کردن زن به پوشش خاص بدون میل خود.

با شناخت انواع خشونت و آگاهی‌سازی درباره آنها می توان گامی جدی در جهت رفع این آسیب جدی اجتماعی برداشت.

سالروز تصویب پیمان‌نامه حقوق کودک

صدای کودکان را بشنویم

۲۰نوامبر برابر با ۳۰ آبان سالروز تصویب پیمان‌نامه حقوق کودک است.

کنوانسیون حقوق کودک شامل اساسی‌ترین حقوق بشر برای کودکان و مقبول‌ترین سند حقوق بشر در تاریخ است.

حق آموزش رایگان و اجباری، عدم تبعیض، منع هر نوع بدرفتاری و آزار، برخورداری از تغذیه مناسب، بهداشت، تفریحات، مسکن مناسب و همچنین حق برخورداری از محبت، امنیت، رهایی از ترس و آزارهای جسمی و روانی، آموزش، هویت، آزادی بیان، تشویق، بازی و رشد خلاقیت از مواردی است که در این پیمان‌نامه به آن پرداخته شده است.

مهم‌ترین دوران شکل‌گیری شخصیت انسان‌ها دوران کودکی است. کودکان خود قادر به حفظ و دفاع از حقوقشان نیستند و نیاز به حمایت و مراقبت از طرف بزرگسالان دارند. تأمین شرایط مناسب برای رشد و سلامت کودکان و رعایت حقوق اساسی آنان از مهم‌ترین وظایف دولت‌ها است.

یکی از ویژگی‌های پیمان‌نامه، اهمیت دادن به نقش خانواده در رشد و پرورش کودکان و مسئولیت دولت‌ها در زمینه‌سازی تحقق حقوق کودکان و تأکید بر ضرورت مشارکت همگانی است.

ایران در سال ۱۳۷۳ به صورت مشروط پیمان‌نامه حقوق کودک را پذیرفته است. لذا دولت می‌بایستی در برنامه‌ریزی‌های کلان و در سطح ملی خود شرایط رشد و سلامت کودکان را موردتوجه قرار دهد  اما متأسفانه هنوز گام‌های اساسی و جدی در این خصوص برداشته نشده است. بر اساس ماده ۴۲ پیمان‌نامه، دولت متعهد است درباره مفاد پیمان‌نامه آگاهی سازی کند و اطلاع‌رسانی گسترده داشته باشد.

نابرابری آموزشی و نبود ابتدایی‌ترین شرایط رشد و آموزش کودکان در مناطق محروم نشان از بی‌توجهی عمیق دولتمردان به مواد پیمان‌نامه در برنامه‌ریزی کلان کشور دارد.

استفاده از شیوه‌های منسوخ‌شده آموزشی و سطح پایین کیفیت آموزش در مدارس، تبعیض آموزشی، عدم امکان دسترسی به پیش‌دبستانی برای همه کودکان و تبلیغ شیوه‌های تربیتی ناکارآمد، روند رشد شخصیتی کودکان را دچار مشکل کرده است.

افزایش آمار کودکان کار، کودکان بازمانده از تحصیل، کودک‌آزاری، خریدوفروش نوزادان و ازدواج کودکان و… همه نشان از نادیده گرفتن حقوق اولیه انسانی دارد؛ حقوقی که با امضای پیمان‌نامه، دولت ملزم به رعایت آن شده است.

موسسه مهروماه، در بیست و هفتمین سالگرد تصویب پیمان‌نامه حقوق کودک خواهان شنیده‌شدن صدای کودکان است.

آموزش رایگان و اجباری و باکیفیت، رعایت عدالت آموزشی، توجه به پدیده کودک‌آزاری، رسیدگی به وضعیت کودکان کار و خیابان و کودکان مهاجر، جلوگیری از ازدواج کودکان و مبارزه با خریدوفروش کودکان از خواسته‌های اصلی کودکان این مرز و بوم است.

روز جهانی کودک

کودکان خالق زیباترین احساس‌ها و عشق‌ها

مجمع عمومی سازمان ملل، بر پایة نظر صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، پیمان‌نامة حقوق کودک را در سال ۱۹۸۹ تصویب کرد و بیشتر کشورهای جهان نیز به آن پیوستند. در این پیمان‌نامه، وضعیت حقوقی ایده‌آلی برای کودکان پیش‌بینی شده است و کشورهایی که به آن می‌پیوندند، باید بکوشند وضعیت رفاهی، حقوقی، آموزشی و پرورشی کودکان را تا سطح مورد نظر پیمان‌نامه افزایش دهند. دولت جمهوری اسلامی ایران نیز در سال ۱۳۷۲ به این پیمان‌نامه پیوست.

کودکان آسیب‌پذیرترین گروه هر جامعه و متأسفانه اولین قربانیان تبعیض‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هستند. در جهانی که فقر، جنگ، استثمار و ناامنی در حال افزایش است، آوارگی، بی‌خانمانی و مهاجرت اجباری سرنوشت بسیاری از کودکان است.

در کشور ما نیز افزایش آسیب‌های اجتماعی مانند فقر، بیسوادی و کم‌سوادی، بیکاری، اعتیاد، خشونت، مهاجرت، حاشیه‌نشینی، تبعیض جنسیتی و ممکن نبودن تحصیل برای همة کودکان، بستری است برای پیدایش مشکلاتی مانند کودکان کار، خرید و فروش کودکان، ازدواج زودهنگام کودکان و بزهکاری آن‌ها.
این مشکلات در حالی دنیای کودکان را احاطه کرده است که کودک حق دارد و باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود. رشد کودکان در محیط‌های ناامن بسترساز شیوع انواع آسیب‌هاست. همة کودکان حق دارند در صلح و آرامش زندگی کنند. همة کودکان حق دارند از آموزش رایگان بهره‌مند باشند. همة کودکان حق دارند از مسکن، تغذیه، بهداشت و درمان رایگان و مناسب برخوردار باشند. همة کودکان حق دارند دارای شناسنامه باشند. شادی و بازی و تفریح حق همة کودکان است. نگاه یکسان و بدون تبعیض، فارغ از جنسیت و ملیت و قومیت، حق همة کودکان است. جای کودک پشت نیمکت‌های مدرسه است نه سر چهارراه‌ها و کوره‌های آجرپزی.

روز جهانی کودک بهانه‌ای است برای یادآوری مجدد این حقوق اولیه کودکان

لغو کار کودک در همة اشکال آن با کمک به کودکان کار و خانواده‌های آنان از وظایف اصلی دولت است. اما متأسفانه موازی‌کاری نهادهای متفاوت دولتی و نبود یک نهاد مرکزی برای برنامه‌ریزی، پیگیری و ساماندهی این امور باعث شده است این طرح‌ها در کاهش آسیب‌های اجتماعی موفق نباشند یا تأثیرگذاری اندکی داشته باشند.

مؤسسه مهر و ماه از مجلس شورای اسلامی درخواست می‌کند هرچه زودتر لایحة حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان را در دستور کار خود قرار دهد و ضمن اصلاح نقایص آن، خلأ قانونی در حمایت از حقوق کودکان را از بین ببرد.

متن سربرگ خود را وارد کنید

صلح یک هدیه نیست بلکه چیزی است که ما باید همگی در هر روز و در هر کشوری برای آن تلاش کنیم…

۲۱ سپتامبر مصادف با ۳۰ شهریور روز جهانی صلح است. زنگ صلح همه ساله در ۲۱ سپتامبر مصادف با ۳۰ شهریور در سازمان ملل نواخته میشود.این زنگ از سکه های همه کودکان جهان ساخته شده و در کنار زنگ نوشته شده “زنده باد صلح مطلق جهانی”

براساس آمار یونیسف:

-از هر ۲۰۰ کودک در جهان یکی آواره است.
-از هر ۳ کودک که در خارج از کشور محل تولدشان زندگی می کنند یکی اواره است.
-در طی سال گذشته بطور متوسط هر روز ۲ کودک آواره در راه رسیدن به اروپا جان خود را ازدست داده است.
-تعداد کودکان آواره در سال ۲۰۱۵ دو برابر سال ۲۰۰۵ است.
-جنگ ۲۸ میلیون کودک را آواره کرده است.
-از حدود ۵۰ میلیون کودک اواره، ۳۱ میلیون آواره دیگر کشورها شده اند و ۱۷ میلیون آواره در کشور خود هستند.
-در سال ۲۰۱۵، ۴۵ درصد کودکان پناهجو اهل دو کشور سوریه و افغانستانی هستند.

آمار فوق نشان از این دارد که کودکان اولین قربانیان مخاصمات مسلحانه هستند.انسانها برای یرقراری صلح نیاز به آرامش دارند.کشورهایی چون سوریه و افغانستان سالهاست که در انتظار صلح هستند.آیا براستی برقراری صلح امکان پذیر نیست؟

به امید ان روز که پرنده سفید صلح و برابری روزی در آسمان همه کشورها به پرواز درآید.

متن سربرگ خود را وارد کنید

رهایی از کار کودک

مطابق ماده ۳۲ پیمان نامه جهانی حقوق کودک،هر فعالیت و کاری که که ممکن است کودک را در معرض استثمار اقتصادی قرار بدهد و برای او زیان بار باشد و به تحصیل کودک خللی وارد کند ،یا به سلامتی کودک یا به رشد جسمانی،ذهنی،اخلاقی یا اجتماعی او آسیب برساند کار کودک محسوب میشود.
کار کودک میتواند آشکار و یا پنهان باشد. کارهایی که در فضاهای عمومی و یادر خیابانها و معابر مثل دستفروشی و یا پاک کردن شیشه ماشین ها و یا زباله گردی و ….قابل مشاهده هستند و یا کارهای دیگری که در فضاهای بسته کودکان مشغول به کار میشوند که به چشم نمی آیند،مانند کار در کارگاهها ،کوره های آجرپزی و… یا کار در خانه.
متاسفانه استثمار کودکان کار، در شرایط بسیاردردناکی صورت میگیرد.هیچگونه پاداش ، عیدی ،حق اولاد ،حق مسکن و بیمه و مزایا مرخصی و بازنشستگی و… برای کار انان دیده نمیشود.و متاسفانه این امر در خصوص کودکان پناهجو بسیار اسفناک تر است.کودکان مهاجر و یا پناهجو هرچند ممکن است به لحاظ ملیت و ظاهر و…با دیگر کودکان تفاوتی داشته باشند ولی همه آنها در یک ویژگی ذاتی مشترک هستند و آن کودکی و انسان بودن است.
ورود کودکان به چرخه کار و تولید، دلایل بسیاری دارد و از مهمترین انها میتوان به وضعیت فقر ،فقدان تامین غذا و سرپناه و عدم تامین نیازهای اولیه در خانواده اشاره کرد.سقوط به ورطه فقر در اثر افزایش گرانی، ناتوانی سرپرست خانواده بعلل گوناگون مانند اعتیاد،بیماری ،فوت ، زندانی بودن و از هم پاشیدگی خانواده از علل دیگر پیدایش کودک کار می باشد.رشد شهرنشینی ناموزون، بدون ایجاد زیرساختارهای لازم که منجر به حاشیه نشینی میگردد عامل دیگری است برای افزایش روزافزون تعداد کودکان کار
کودکی که باید کودکی را تجربه کند،بتواند از حق مسلم آموزش برخوردار باشد،ازتغذیه، سلامت ، بهداشت و درمان مناسب بهره مند باشد،در محیطی گرم نیازهای عاطفی کودکانه خود را برطرف کند متاسفانه در معرض بدترین آسیبهای اجتماعی مانند خشونت ،تبعیض، تحقیر وتجاوز قرار می گیرد.
این وظیفه دولت است که مطابق پیمان نامه حقوق کودک از کودکان در برابر نقض حقوقشان دفاع کند.این دولت است که میبایستی حافظ منافع کودکان باشد.ملزم کردن شرکت ها و کارفرمایان برای عدم استفاده از نیروی کار کودکان و افزایش سیاستهای حمایتی و رفاهی از وظایف دولت است.کودکان به هیچ تریبون و ابزاری برای پیگیری مطالبات خود دسترسی ندارند.
موسسه مهر و ماه روزجهانی لغو کار کودک را فرصتی میداند. تا بار دیگر مسئولیت نهادهای دولتی را درراستای لغو کار کودک یادآور شده وخواستار تغییر اساسی در ایجاد و بهبود قوانین متضمن حمایت از کودکان میباشد.و براین باور است که با مشارکت مردمی میتوان موثرتر در جهت احقاق حقوق کودکان مطالبه گری کرد .

روز جهانی کارگر

اول ماه می همواره یادآور تلاش انسان هایی که اگر نباشند، زندگی روزمره ما دوام چندانی نخواهد داشت آنانی که صدایشان کم شنیده می شود و حضورشان نیز چندان دیده نمی شود.
جشن گرفتن این روز برای ما سازمان های غیردولتی حوزه کودکان نه فقط وظیفه ایی از جهت پر رنگ کردن نقش آنان که از جهات دیگری قابل توجه می باشد. کار کودک به عنوان یکی از آسیب های جدی که هر روزه با آن مواجه هستیم در ارتباط مستقیم با این گروه می باشد.
یکی از عوامل جدی در کار کودک فقر و نبود منابع مالی میباشد که باعث میگردد آنان به جای کودکی در کارگاه ها یا خیابان ها در جایگاهی قرارگیرند که هنوز برای آن بسیار کوچک و جوان هستند. آموزش و مدرسه رفتن برای آنان رویایی دست نیافتنی میشود و هرروزه با مشکلات متعددی روبرو می شوند.
برخورد خشن کارفرمایان، دستمزد ناچیز ، عدم توانایی جسمی در انجام کار، آزار ها ی متعدد از سوی افراد و… متاسفانه باعث می گردد هر یک از این کودکان به بمبی در حال انفحار تبدیل شوند. متاسفانه عدم نگاه منطقی به میران دستمزدهای کارگران و نبود حمایت ارگان های زیربط باعث می گردد که این کودکان هر روز در شرایط بدتری قرارگیرند. وجود کارگاه هایی که از سوی سازمان تامین اجتماعی به عنوان کارگاه های فامیلی و یا زیر 5 نفر معرفی می گردد راهکار خوبی برای استثمار هر چه بیشتر این کودکان می باشد.
بر اساس افزاش دستمزدهای سال ۹۵ این میزان نمیتواند حتی کفاف خرج یک نفر در شهرهای بزرگ در ایران باشد چه رسد به خانواده های کارگری که حداقل ۴ نفر می باشند. در این میان قرارداد های کوتاه مدت، نبود بیمه های بیکاری، فرم های سفید امضائ که بطور معمول و جاری در اوایل سال از سوی کارفرمایان از کارگران اخذ می گردد کار را دشوار تر می کند
.
موسسه توانمند سازی زنان و کودکان مهروماه ضمن تبریک به همه کارگران جهت بزرگداشت این روز بر تقاضاهای زیر جهت بهبود وضعیت کودکان کار تاکید دارد:

۱- تعیین حداقل دستمزد براساس کیفیت بهتر زندگی شامل تغذیه ، آموزش ، سلامت و مسکن
۲- ارائه پوشش خدمات بیمه ای تامین اجتماعی و برخورداری از بیمه بیکاری
۳- لغو کلیه آئین نامه ها و قراردادهای که کار کودک را به رسمیت می شناسد
۴- الزام دولت به ایجاد تسهیلات ویژه برای بازگشت کلیه کودکان کار به مدرسه
۵- ارائه یارانه ویژه به کودکان کار جهت حمایت از آنان و خانواده هایشان